Kenmerken van extremistische ideologieën
Extremistische ideologieën zijn complex en variëren afhankelijk van de politieke, sociale, religieuze of culturele context waarin ze zich ontwikkelen. Gekenmerkt door een radicale aanhankelijkheid aan bepaalde wereldbeelden, hebben deze ideologieën een aantal terugkerende kenmerken die hen helpen definiëren.
Ten eerste hebben extremistische ideologieën de neiging hun overtuigingen dogmatisch en absolutistisch te benaderen. Extremisten zijn vast overtuigd van de waarheidsgetrouwheid en superioriteit van hun ideologie en weigeren alternatieve of kritische perspectieven in overweging te nemen . Deze mentale afsluiting verhindert dat ze openstaan voor dialoog en wederzijds begrip, wat leidt tot een rigide en inflexibele interpretatie van de werkelijkheid.
In de wereld worden tot nu toe verschillende landen geregeerd door extremistische ideologieën. Hier enkele voorbeelden:
Noord Korea
Noord-Korea wordt geregeerd door een totalitair regime met een sterke Juche-ideologie, die zich richt op nationale zelfvoorziening, isolatie van de buitenwereld en de suprematie van de opperste leider. Het land wordt gekenmerkt door extreme overheidscontrole over het leven van burgers, met beperkte individuele vrijheden, mediacensuur en wijdverbreide mensenrechtenschendingen.
Saoedi-Arabië
Saoedi-Arabië wordt geregeerd door een systeem van absolute monarchie, gebaseerd op de strikte interpretatie van de soennitische islam, bekend als het wahhabisme. Het land wordt gekenmerkt door strikte naleving van de islamitische wetten, met aanzienlijke beperkingen op de burgerlijke vrijheden, vooral voor vrouwen en religieuze minderheden. De Saoedische regering staat bekend om haar gebrek aan tolerantie tegenover politieke kritiek en haar betrokkenheid bij regionale conflicten.
Iran
Iran is een land dat wordt geregeerd door een theocratisch regime gebaseerd op de sjiitische islam, geleid door een hoogste religieuze leider. Het land heeft wetgeving gebaseerd op de sharia en politieke beslissingen worden beïnvloed door religieuze doctrines. Iran is bekritiseerd vanwege mensenrechtenschendingen, mediacensuur en steun aan militante groepen in het Midden-Oosten.
Myanmar
Myanmar, of Birma, wordt al tientallen jaren geregeerd door een militair regime, met perioden van intermitterend civiel bestuur. Het land heeft te maken gehad met ernstige mensenrechtenschendingen, waaronder de vervolging van etnische minderheden en de beperking van burgerlijke vrijheden. Ondanks de recente overgang naar een burgerregering blijft Myanmar strijden voor volledige democratisering en respect voor de mensenrechten.
Hoe zit het met Europa? Kunnen we werkelijk zeggen dat er vormen van extreem populisme bestaan?
Populisme gekenmerkt door een extreemrechtse ideologie: Het onderzoek categoriseerde zes gevallen van populistische extreemrechtse partijen die populisme samenvoegen met nativisme, waarbij wordt gepleit voor de zorgen van inheemse burgers tegen migranten of etnische minderheden. Illustraties omvatten Alternatief voor Duitsland, de Deense Volkspartij, de Onafhankelijkheidspartij van het Verenigd Koninkrijk, de Liga in Italië, het Front National in Frankrijk en de Spaanse Vox. Tot op zekere hoogte delen deze partijen nativistische en xenofobe taal en zijn ze sterk gekant tegen het multiculturalisme.
Populisme gekenmerkt door een extreem-linkse ideologie: De tweede groep populistische partijen omvat drie nieuwe extreem-linkse populistische partijen tegen de bezuinigingen die een eurosceptisch en antikapitalistisch discours delen. Voorbeelden hiervan zijn het Ongebogen Frankrijk, het Spaanse Podemos en de Griekse Coalitie van Radicaal Links (SYRIZA).
Illiberaal populisme: Deze derde groep omvat vier voorbeelden die significante illiberale kenmerken vertonen. Drie daarvan kunnen worden gedefinieerd als postcommunistisch populisme: de Hongaarse Fidesz, de Poolse Law and Order en de Bosnische Alliantie van Onafhankelijke Sociaal-democraten. Hoewel het geen postcommunistische partij is, vertoont de Turkse Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling (AKP) in Turkije overeenkomsten met die in postcommunistische landen.
Populisme dat zich verzet tegen het establishment: deze partijen nemen een sterk populistisch anti-establishment standpunt in. Illustraties zijn onder meer de Tsjechische Actie van Ontevreden Burgers (ANO 2011), de Italiaanse Vijfsterrenbeweging, de Slowaakse Wij zijn Familie-Boris Kollar, en de Litouwse Partijorde en Rechtvaardigheid.