Οι δημοτικότητα των λαϊκιστών τα τελευταία 12 χρόνια
Ο λαϊκισμός αναπτύσσεται έντονα σε όλη της Ευρώπη εδώ και χρόνια. Τα λαϊκίστικά κόμματα εκπροσωπούνται ξεκάθαρα στα κοινοβούλια σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες και το ποσοστό ψήφου τους αυξάνεται. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ότι αντιπροσωπεύονται από λαϊκίστικές θέσεις και κινήματα.
Οι λαϊκιστές αποκτούν σημασία και ποσοστά λόγω της αυξανόμενης δυσαρέσκειας του λαού για τις πολιτικές αποφάσεις. Αυτό προκαλείται για παράδειγμα από τις εξελίξεις που σχετίζονται με την παγκοσμιοποίηση και τις ραγδαίες τεχνολογικές αλλαγές που είναι δύσκολο να κατανοηθούν και που όμως επηρεάζουν τις προσωπικές ζωές. Επιπλέον, το πλήθος κρίσεων που συμβαίνουν από το 2001 και ειδικότερα την περασμένη δεκαετία, όπως η ευρωπαϊκή κρίση χρέους, η προσφυγική κρίση, το BREXIT ή ο Covid-19, προσθέτουν στην όλη κατάσταση. Οι πολιτικές αποφάσεις επηρεάζουν τους ανθρώπους πιο άμεσα από ποτέ, αλλά συχνά δεν γίνονται κατανοητές, θεωρούνται υπερβολικά γραφειοκρατικές και απομακρυσμένες από τη ζωή.
Οι λαϊκιστές προσποιούνται ότι κατανοούν το θυμό και τις ανησυχίες των πολιτών, δίνουν απλές απαντήσεις σε πολύπλοκα ζητήματα και ισχυρίζονται ότι μιλούν εκ μέρους του «λαού». Ο πολιτικός επιστήμονας Jan-Werner Muller συνοψίζει ότι οι λαϊκιστές ισχυρίζονται ότι είναι ο μόνος αυθεντικός εκπρόσωπος του λαού. Ένα από τα ισχυρότερα επιχειρήματα τους, είναι πως μόνο μερικά κοινωνικά σύνολα γίνονται αποδεκτά στις κοινωνίες του σήμερα ενώ κάποια άλλα απορρίπτονται ως «μη αποδεκτά». Οι λαϊκιστές διχάζουν την κοινωνία και αποτελούν σοβαρή απειλή στις σημερινές πολυπολιτισμικές δημοκρατίες.
Η κατάσταση επιδεινώνεται δια μέσου μιας εχθρικής εικόνας που προβάλλεται από πολιτικούς και άλλους ηγέτες κοινής γνώμης, που τάσσονται υπέρ της ιδεολογίας του λαϊκισμού. Τα άτομα, διαδίδουν «ψεύτικα νέα» ή αλλοτριώνουν την αλήθεια, και σπείρουν εχθρότητα μέσω αναρτήσεων ή σχολίων στα μέσα κοινωνικές δικτύωσης. Αυτό οδηγεί στην απόρριψη των Ευρωπαϊκών αξιών, όπως στην αποδοχή της αντίθετης γνώμης, στην ανταλλαγή απόψεων, στην αντικειμενική συζήτηση και στην προθυμία για συμβιβασμό.
